Amaia 2016/04/28

DESKRIBAPENAK from yizagirre

Gauza bat nolakoa den erakusten duten testuak dira. Gizaki, gauza, prozesu edo fenomeno baten ezaugarri fisiko, psikologiko nahiz bestelakoak agertu, erakutsi, adierazi edo zehazten dituena.
Narrazioetan, azalpenetan edo gutunetan agertu daiteke. Sekuentzia deskriptiboak eskuarki bestelako testuen barruan agertzen dira txertatuta, bigarren mailako funtzioa betetzen dutelarik. Honela, azalpenetan, testu-liburuetan kasu, sarri agertzen dira; narrazioetan oso arrunta da narrazioaren markoaren deskribapena (denbora, espazioa, pertsonaien deskribapen fisiko eta psikologikoa, beren pentsamoldearena...), elkarrizketetan maiz agertzen dira gauzen edo espazioen deskribapenak, prozesuenak...
Adjektibo kalifikatzaileak, aditz trinkoak, konparazio perpausak, lokuzioak, adberbioak… erabiliko ditugu deskribapenetan.
  Egitura: Deskribapen testua ematen den informazio guztia bilatzen duen titulu edo gai nagusi baten inguruan multzotutako zenbait elementuz osatuta egoten da.
  Deskribapenak honela sailka daitezke:
       - Gauzak, animaliak eta pertsonak.
       - Barne egoerak: egoera psikologikoa, izaera, sentipenak...

Badira denboraren progresioan ematen diren ekintza edo prozesuen deskribapenak.

Deskribapenetan ordena bat segitu ohi da, gehienetan honako dimentsio hauen arabera:

-       Goitik beherako dimentsioa: goi/behe; azpi; ipar/hego 
-       Zeharkako dimentsioa: ezker/eskubi; alde bat/beste aldea; mendebalde / ekialde…
      -       Hirugarren dimentsioa: gertu/urrun; aurre/atze; barru/kanpo…

-       Denboraren dimentsioa: ordua, egunak, hilabeteak...

Pertsona baten deskribapena egiteko erabil dezakegun egitura orokorra:




ITXURA






. Adina: umea, zaharra, gaztea…


. Gorpuzkera: altua, garaia, baxua, ertaina, lodia, argala, polita,
Itsusia,…


. Burua:
. Ilea: luzea, laburra, kizkurra, ilehoria, beltzarana, …
. Begiak: handiak, txikiak, ilunak, argiak, berde kolorekoak…
. Ahoa: handia, txikia, ezpain lodiak, ezpain meheak, margoturik…
. Belarriak: handiak, txikiak, zorrotzak…


. Gorputza:
. Eskuak:
. Hankak:
. Oinak:


. Jantziak: nolako arropak erabiltzen ditu?




IZAERA


. Nolakoa da? Alaia, lasaia, lagun ona, urduria, isila, berbatia,
  lotsatia, lotsagabea, bihotz onekoa…

. Zer gustatzen zaio? Musikazalea, irakurzalea, mendizalea,
  kirolzalea, …
  “Bazkari bereziak prestatzea,…  gustatzen zaio”.

. Nolako ohiturak ditu?
  “Arratsaldeetan lagunekin kartetan jokatzera joaten da”

. Nolako harremana du zurekin? Zer egiten duzue
  elkarrekin?…


ADJEKTIBOAK:
 . Ireki                  . Alai                  . Atsegin                . Maitagarri                 . Burugogor
. Eskuzabal        . Harro               . Langile                . Berekoi                     . Azkar
. Ulerkor             . Lotsati             . Lasai                    . Konfidantzazko        . Maliziadun
. Ardurati            . Berritsu           . Egiati                    . On                           . Zintzo
. Barnerakoi       . Sentibera        . Arduratsu             . Umil                         . Serio
. Leial                 . Ziur                 . Paziente               . Lagunkoi                 . Urduri
. Adimentsu       . Ausarti            . Aktibo                   . Isil                            . Baikor
. Ezkor               . Apal                . Zakar                    . Eder                         . Gizajo
. Lirain               . Gogor              . Koldar                  . Errudun                    . Bizi
. Samur             . Alfer                 . Bakarti                 . Inozo                        . Arrunt
. Kopetilun         . Diruzale           . Itxaropentsu        . Astakilo                    . Ameslari
. Motel               . Adoretsu          . Jeloskor               . Zentzudun               . Eskuzabal
. Txotxolo          . Umoretsu         . Langile                 . Heldu                      . Zalapartari

DESKRIBAPEN TESTUAK



Aitona buruzuri bat zegoen han guri begira. Haren aurpegiko zimurrek urte luzeen aztarna agerian uzten zuten, baina oraindik gizon tentea eta gordina ikusten zen. Txapelaren azpian 
ile zuri ugari nabaritzen zitzaion. Bekainak erdi beltz erdi urdinduak zeuzkan. Begiak, marroi bizi-biziak, sudurra oso proportzionatua eta pixka bat zabal, belarri txiki bilduak, bizarra ondo moztua eta ahoan hortz eta hagin batzuen falta nabari zitzaion, hortzadura gehiena osorik mantentzen zuen arren. Alboan artzain zakur jostalari bat zebilkion hara eta hona, isatsa mugituz.

                                                                                                                                               Iñaki Zubeldia
                                                                                                                               Nire aita ezin izan nuen salbatu
                                                                                                                  (moldatua)  


Osaba Lazaro aitaren anaia zen –arestian esan dut-, eta hark ere kristal lodiko betaurrekoak zituen. Eta prismatiko handi batzuk zituen, huts egin gabe mendira eramaten zituenak, naturaren ikuskariak eta harraparien hegaldiak miresteko. Gizon berezia baitzen osaba Lazaro. Arotza zen ofizioz, eta oso bastoi politak egiten zituen, batean zurari suge eta herensuge baten itxura ematen ziola, eta besteetan marrazki ezin politagoak egiten. Abila baitzen osaba Lazaro bere egiteko haietan! Eta, batzuetan, gonbidatu egiten ninduen bere ibilaldietan. Egun batean, esate baterako, nik bederatzi edo hamar urte nituela, Santio mendirantz eraman ninduen, bazkalondoan. Gailurrera iristeko gutxi falta zitzaigunean, miru bat ikusi genuen, zeruan jira eta bira. Eta osabak, hari begira liluraturik, esan zidan:
-       - Hobe, bai, batzuetan miruak izango bagina...! begira ezak, bestela, bertatik bertara prismatikoekin  (...)                                                
                                                                                                            Joan Mari Irigoien
                                                                                    Ipuin batean bezala